لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از پژوهش حاضر بررسی فرآیندهای حذف ترکیبات گوگردی از برش های نفتی-بنزینی جهت تولید سوخت پاک می باشد. به دلیل وجود ترکیبات گوگردی در برش نفتی که باعث آلودگی محیط زیست می شود، لازم است تا مقدار گوگرد در برش های نفتی تا حد استاندارد کاهش یابد. فرایند گوگردزایی به وسیله برخی چهارچوب های فلز آلی با جرم 0٫05 در مدت 8 ساعت در دمای 308 انجام می شود. بهترین جداسازی در مخلوط نرمال هگزان ترکیباتر گوگردار به کسر مولی 01٫0 در دمای 318 مربوط است. در بخش تجربی و شبیه سازی مولکولی مشخص شد که چهارچوب های فلز آلی می توانند حذف کننده مناسبی برای گوگرد و بدست آوردن سوخت پاک باشند. کاتالیست های تنگستن و مولیبدن بر روی پایه های مونت مورینولیت KSF و K10، پایداری مناسبی برای اکسایش سوخت حقیقی دارد. پیش بینی حذف ترکیب های گوگردی در روش تاگوچی در شرایط بهینه برای مدل بنزین پس از فرایند HDS برابر با 40/69% است. در این شرایط بهینه آزمایش ها برای بنزین 3 بار تکرار شد و مقدار میانگین حذف ترکیب های گوگردی برابر با 33/70% گزارش شد. نتیجه های تحلیل ANOVA، مقدار مجموع مربع های 2R برای مدل برابر 789/0 تعیین شد. نتایج بدست آمده در این مقاله نشان داد که MOFها می توانند ماده پاک کننده مناسبی برای به دست آوردن سوخت پاک باشند. با توجه به گسترش صنایع و مصرف فروان سوخت نیاز به سوخت پاک از مهمترین نیازهای جامعه ی امروزی است.

فهم ترکیب درصد برش های هیدروکربوری (مقدار پارافین ها، نفتن ها و آروماتیک ها) همچنان مسیله ای چالش برانگیز در زمینه پیش بینی رفتار فازی سیال های نفتی به شمار می رود. روش های تعیین این ترکیب درصد ها، شامل روش های آزمایشگاهی و روش های مدل سازی مبتنی بر داده می باشند. روش های آزمایشگاهی، دقیق هستند، ولی مشکل هایی مانند هزینه بر بودن و وقت گیر بودن را دارند. روش های مدل سازی به صورت کلی شامل دو یا چند پارامتر مشخصه سازی مانند اندیس شکست، دمای جوش نرمال، چگالی در شرایط استاندارد، نسبت کربن به هیدروژن، ضریب واتسون، و ثابت گرانروی می باشند. مشکل مدل های ارایه شده این است که برای یافتن ترکیب درصد خانواده ها، باید پارامتر های مشخصه سازی ذکر شده، موجود باشد، ولی بیش تر این پارامترها برای برش های نفتی، مشخص نمی باشند، در نتیجه در عمل، تعیین ترکیب درصد شیمیایی برش ها، با مشکل مواجه می شود. در این پژوهش سعی شده است که پارامترهایی برای ساخت مدل انتخاب شود که این محدودیت را نداشته باشد. پارامترهای انتخاب شده، وزن مولکولی، چگالی ویژه و دمای جوش نرمال می باشند. این پارامترها بیش تر برای برش های نفتی وجود دارند، در نتیجه در تعیین ترکیب درصد برش های نفتی به عامل مشخصه سازی ویژه ی دیگری نیاز نیست. در این پژوهش از شبکه عصبی و معادله حالت خانواده سفتبرای تعیین مدل تخمین درصد خانواده ها استفاده شد. برای توسعه این مدل برای برش های مصنوعی متشکل از اجزای پارافینی، نفتنی، و آروماتیکی، مقدارهای چگالی ویژه و دمای جوش نرمال با استفاده از معادله حالت پی سی سفت تعیین شد. سرانجام یک مدل شبکه عصبی، روی این داد ه های به دست آمده، پیاده سازی شد. در پایان با استفاده از یک سری داده های ارزیابی، برای برش های نفتی، قابلیت تخمین مدل مورد آزمایش قرار گرفت. نتیجه ها نشان می دهد که روند معرفی شده به طور موثری، خانواده های حاضر در برش ها را پیش بینی می کند.

در این نوشتار، سازند کربناتی فهلیان با سن کرتاسه پیشین (بریازین-هوتروین) به منظور شناسایی ریزرخساره ها، دیاژنز و بررسی کانی شناسی اولیه رسوبات در برش نمونه واقع در تاقدیس فهلیان و برش زیرسطحی (تحت الارضی) چاه 55 میدان نفتی گچساران مورد بررسی قرار گرفت. بررسی های سنگ نگاری منجر به شناسایی ده ریزرخساره شد که در 4 کمربند رخساره ای پهنه کشندی، لاگون، سد و دریای باز نهشته شده اند. با توجه به ریزرخساره های شناسایی شده، این توالی کربناتی بر روی یک سکوی کربناتی از نوع حاشیه دار (شلف) نهشته شده است. شناسایی سیمان های مختلف نشان دهنده این است که سازند فهلیان به طور عمده تحت تاثیر دیاژنز هوازی قرار گرفته است. پراکندگی عناصر اصلی و فرعی و گستره ایزوتوپی اکسیژن 18 و کربن 13 آهک های سازند فهلیان نشان دهنده ترکیب کانی شناسی اولیه آراگونیتی و همچنین تاثیر دیاژنز هوازی بر روی این نهشته ها در یک سیستم بسته و با نسبت آب به سنگ پایین است.

هدف از این پژوهش بررسی اثر کیتوزان، تیمول و اتمسفر تغییر یافته بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و میکروبی خربزه تازه برش خورده بود. بدین منظور، برش های خربزه در محلول حاوی درصدهای مختلف کیتوزان (صفر، 1 و 2%) و تیمول (صفر، 25/0 و 5/0%) به مدت 2 دقیقه غوطه ور شدند. برش های تازه میوه پس از پوشش دهی و حذف محلول های اضافی و نمونه شاهد (پوشش داده نشده) در اتمسفر تغییریافته (10% دی اکسید کربن) و اتمسفر طبیعی بسته بندی و به مدت 8 روز در دمایC ͦͦ 4 نگهداری شدند. نتایج بیانگر افزایش میزان دی اکسید کربن و کاهش اکسیژن در بسته بندی تحت اتمسفر اصلاح شده و اتمسفر طبیعی همگام با افزایش دوره ماندگاری بود. اما در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول شدت کاهش اکسیژن و افزایش دی اکسیدکربن کمتر از نمونة شاهد بود. در پایان 8 روز نگهداری، افت وزنی در نمونه های پوشش دهی شده با کیتوزان و تیمول و نگهداری شده تحت اتمسفر تغییر یافته بسیار کمتراز نمونه شاهد بود (34/0% در مقایسه با 60/13%). افزایش غلظت کیتوزان و بسته بندی تحت اتمسفر تغییر یافته سبب افزایش حفظ میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک و سفتی بافت برش های خربزه شد، اما افزایش غلظت تیمول تاثیر معنی داری بر این ویژگی های کیفی نداشت. شاخص-های رنگی میزان سبزی- قرمزی (a*)، میزان آبی- زردی (b*)، میزان روشنایی (L*) و شاخص قهوه ای شدن (BI) نیز تحت تاثیر نوع بسته بندی و غلظت کیتوزان قرار گرفتند، اما، تیمار با تیمول بر شاخص های رنگی برش خربزه تاثیر معنی داری نداشت. اثر متقابل غلظت کیتوزان و غلظت اسانس نشان داد که برش های خربزه تیمار شده با غلظت 1% کیتوزان و غلظت های 25/0 و 5/0% تیمول دارای کمترین میزان بار میکروبی بودند. پوشش دهی با کیتوزان و تیمول و هم چنین نوع بسته بندی بر همه صفات حسی برش های خربزه (تاثیر معنی داری داشت (05/0 P<)؛ و ارزیابان در پذیرش کلی، غلظت 1%کیتوزان را بر غلظت 2% ترجیح دادند.

بررسی توان هیدروکربورزایی سازند کژدمی، به عنوان مهمترین سنگ  منشأ نفت در حوضه رسوبی زاگرس، اهمیت زیادی دارد. گسترش سازند کژدمی در حوضه زاگرس، با تفاوت هایی در ژرفا و شرایط رسوب گذاری زون های مختلف این حوضه و تغییراتی نظیر تنوع در رخساره های رسوبی و میزان حفظ شدگی ماده آلی همراه بوده است. در این مطالعه تعداد 5 نمونه شیل سیاه از رخنمون های سطحی سازند کژدمی (برش پرچستان و برش تنگ ماغر)، انتخاب و توسط پیرولیز راک-اول آنالیر شدند، که نتایج حاصل از آن، میزان ماده آلی و توان هیدروکربورزایی بالایی را در برش تنگ ماغر، واقع در فروافتادگی دزفول نشان داد. همچنین برای مقایسه و بررسی بیشتر، داده های مربوط به 25 نمونه از سازند کژدمی از میادین مطالعه شده در حوضه زاگرس (میدان نوروز، میدان سروش، میدان آزادگان و چاه بینک) انتخاب و بررسی شد. افزون بر مقایسه داده های سازند کژدمی، شرایط رسوب گذاری و محیط ته نشست آن نیز مورد بررسی قرار گرفت. شواهد رسوبی و ژئوشیمیایی، نشان از یک سنگ شناسی چیره شیلی برای سازند کژدمی همراه با مقدار بالای ماده آلی است که در محیطی احیایی تا نیمه اکسیدی نهشته شده اند. مقادیر به دست آمده برای کربن آلی کل (TOC) از 2/1 تا 9/6 درصد در نوسان بوده و بررسی بلوغ حرارتی نمونه ها یک بازه وسیع از محدوده نابالغ تا اواسط پنجره نفتی را نشان داد که بیشتر در محدوده کروژن های نوع II و III قرار گرفته اند. در نهایت رسم نمودارهای TOC/S2 توان هیدروکربورزایی قابل قبول نمونه های مورد مطالعه در برش تنگ ماغر و نمودار TOC/HI نفت زا بودن سازند کژدمی در میدان سروش را نشان می دهد.

سازند داریان (آپتین) یکی از سنگ مخزن های مهم هیدروکربن گروه خامی در جنوب باختر ایران است. با توجه به این که ارزیابی دقیق سنگ های مخزن با بررسی میکروفاسیس ها، محیط رسوبی و ویژگی های مخزنی آ ن ها امکان پذیر است، دراین راستا، برش زیر سطحی (چاه (X1از سازند داریان در میدان نفتی سلمان، واقع در 144 کیلومتری جنوب جزیره لاوان (خلیج فارس) با اهداف یاد شده انتخاب و بررسی گردید. بررسی های گسترده میکروسکوپی نهشته سنگ های سازند داریان درچاه یاد شده به شناسایی رخساره های گوناگون در قالب 4 دسته رخساره ای وابسته به محیط های دریای باز (A)، سد (B)، تالاب (C) و پهنه جزر و مدی (D) انجامیده است. بررسی تغییرات عمودی و جانبی رخساره ها ومقایسه آن ها با محیط های رسوبی امروزی و قدیمی نشان می دهد که رخساره های سازند داریان در چاه مورد مطالعه در یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف حاشیه دار پدید آمده اند. ارزیابی تخلخل و تراوایی با توجه به نحوه توزیع میکروفاسیس ها و ترسیم نمودارهای آن، حاکی از آن است که میکروفاسیسC1 وابسته به محیط تالاب به دلیل شکستگی زیاد، بیشترین کیفیت مخزنی سازند داریان را دارد، از سایر تخلخل های عمده سازند داریان می توان به تخلخل های بین دانه ای و بین بلوری در میکروفاسیس های دیگراشاره کرد.